به نقل از «دانا»

رزمایش نظامی؛ ضامن قدرت بازدارنگی یک کشور/ برقراری امنیت و صلح در قفقاز از اهداف ایران است

تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۲۵۸۲۴

کفاش با اشاره به تاثیر رزمایش ایران در برقراری صلح و امنیت منطقه گفت: برخی گروه‌ها با حمایت صهیونیست‌ها نمی‌خواهند منطقه شاهد صلح و ثبات باشد از این رو به هر نحو ممکن می خواهند شرایط جنگی را در منطقه حفظ کنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدرضا کفاش کارشناس مسائل قفقاز در گفتگو با سبلان ما، به تبیین اهمیت منطقه قفقاز از ابعاد مختلف برای جمهوری اسلامی ایران پرداخت و گفت: ایران نقش مهم و موثری در معادلات منطقه از جمله برقراری ثبات، امنیت وحفظ توازن قوا در ابعاد مختلف منطقه دارد چراکه کشور ما از طریق مرزهای منطقه شمالغرب با منطقه مهم ژئوپلیتیکی قفقاز و دو کشور همسایه هم مرز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه ایران از آستاراچای تا بازرگان با کشورهای آذربایجان و ارمنستان مرز  مشترک دارد، گفت: این دو کشور به دلیل اختلافاتی که بر سر منطقه قره باغ دارند حساس ترین مقطع تاریخی خود را سپری می کنند.   ایران حامی و پشتیبان ملت جمهوری آذربایجان است    کفاش از منطقه قفقاز به عنوان یک منطقه تنش زا و پر مناقشه نام برد و گفت: در سه دهه گذشته (بعد از فروپاشی شوروی) درگیری ها و جنگ های مختلفی در این منطقه مهم رخ داده است که در این میان جنگ های مربوط به منطقه قره باغ مهم تر از سایر جنگ ها بوده است.    وی با اشاره به بروز دو جنگ تمام عیار میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان در نزدیکی مرزهای جمهوری اسلامی ایران گفت:  جنگ اول که در اوایل دهه ۹۰ میلادی رخ داد به تغییرات پی در پی مرزهای سیاسی و اشغال منطقه قره باغ و شهرستان های اطراف آن توسط ارامنه منجر شد، و با شکست جمهوری آذربایجان و پیروزی ارمنستان و جدایی طلبان ارمنی قره باغ در سال ۱۳۷۳ به پایان رسید. در پی شکست مذاکرات سیاسی که در قالب گروه مینسک پی گیری می شد، جنگ دوم قره باغ در پاییز سال ۱۳۹۹ مجددا آغاز شد که این بار جمهوری آذربایجان موفق شد بخش های مهمی از قره باغ و تمام ۷ شهرستان اشغالی اطراف قره باغ را آزاد نماید و به پیروزی برسد.     این کارشناس مسائل قفقاز با بیان این که امنیت منطقه به دلیل همجواری و جنگ میان یک کشور مسلمان با یک کشور مسیحی حساس و برای حفظ منافع و امنیت ملی ما مهم است اظهار داشت: به همین خاطر ایران نقش مهم و موثری در معادلات منطقه از جمله در برقراری ثبات، امنیت و حفظ توازن قوا از ابعاد مختلف داشته است. وی در بخش دیگری از سخنان خود به تبیین بخشی از خدمات جمهوری اسلامی ایران به جمهوری آذربایجان پرداخت و گفت: در جنگ اول قره باغ، ایران با درخواست خود دولت آذربایجان کمک های حیاتی بسیاری به این کشور کرد،کمک های تسلیحاتی، اعزام مستشاران نظامی، آموزش نظامی رزمندگان جمهوری آذربایجان و برپایی اردوگاه ها برای آوارگان و پناهجویان آذربایجانی متواری از منطفه درگیری قره باغ تنها بخشی از اقدامات ارزشمند ایران بوده که مستندات آن موجود است و بخشی از اسناد آن در نشریات و مطبوعات آن دوران نیز منعکس شده است.   کفاش به حمایت های سیاسی و دیپلماتیک ایران از جمهوری آذربایجان و ملت مظلوم آن در سازمان های بین المللی نیز اشاره کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران با ۵ قطعنامه شورای امنیت در راستای آزادسازی مناطقه اشغالی آذربایجان همراهی کرده و همواره بر ضرورت آزاد سازی تمام مناطق اشغالی تاکید کرده است به طوری که در حال حاضر هم که حدود پنجاه درصد منطقه قره باغ در اشغال ارامنه است بر سیاست آزادسازی بقیه منطقه قره باغ و حمایت از تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان ادامه می دهد.  این سیاست اصولی ایران در بیانات رهبر معظم انقلاب در دو سال پیش در ۱۷ ربیع الاول به روشنی بازتاب یافته است.   این کارشناس مسائل منطقه قفقاز با بیان اینکه متاسفانه دولت ایران اقدامات خود را در حمایت ار جمهوری آذربایجان به خوبی رسانه ای نکرده  است گفت: به همین دلیل است که افکار عمومی و نسل جدید مردم جمهوری آذربایجان از اقدامات حمایتی ایران از این کشور اطلاعات کافی ندارند. ضمن این که باید گفت خود دولت آذربایجان و محافل ضدایرانی هم بر خلاف حقایق و واقعیات هیچ گاه به صورت روشن از کمک های ایران به این کشور یاد نکرده اند و حتی رسانه های این کشور نیز به طرح اتهامات واهی علیه ایران مبادرت کرده اند. از این رو، امروز لازم است این موضوع برای مردم دو کشور ایران و آذربایجان اطلاع رسانی و شفاف سازی شود.    کفاش در ادامه سخنان خود به جنگ دوم قره باغ نیز اشاره کرد و گفت: در جنگ دوم نیز ایران همان سیاست اصولی خود را که مبتنی بر رفع مناطق اشغالی جمهوری آذربایجان بود، مجددا مورد تاکید قرار داد و از آزادسازی کامل منطقه قره باغ و مناطق آن حمایت سیاسی به عمل آورد.    وی با اشاره به ادعاهای محافل ضدایرانی، حوادث و تنش های ایجاد شده در دوره پس از جنگ دوم قره باغ گفت: زیاده خواهی ها و ادعاها، سطح تنش های موجود را درکل افزایش می دهد و منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار داده است.   برخی گروها با حمایت صهیونیست ها مانع صلح و امنیت در منطقه هستند   این کارشناس مسائل حوزه قفقاز گفت: مشخصا ادعاهای موهوم و زیاده خواهی های ترک گرایان نزدیک به حاکمیت آذربایجان و حتی خود حاکمیت (تسلط بر استان سیونیک کشور ارمنستان و ایجاد کریدور زنگزور در آن  به طوری که کنترل و نظارت ارمنستان بر سرزمین خود را از بین ببرد و به نوعی به حذف مرزهای مشترک ایران و ارمنستان منتهی شود) که فراتر از توافقنامه آتش بس سه جانبه ۹ نوامبر ۲۰۲۰ به شمار می رود، دو طرف مناقشه قره باغ و کل منطقه را به سمت درگیری و تنش سیاسی برده است. به طوری که شائبه تغییر مرزهای سیاسی شناخته شده  و ژئویولیتیک منطقه را به اذهان متبادر می‌کند و روشن است که طرح این مسائل غیر قابل قبول هستند.   وی با بیان اینکه ترکیه و پان ترکیست ها در کنار رژِیم صهیونیستی آتش بیار معرکه هستند گفت: این گروه ها و کشورها به دلیل اهداف و منافع نامشروعشان نمی خواهند منطقه شاهد صلح و ثبات باشد. از این رو، به دنبال آن هستند که به هر نحو ممکن شرایط جنگی و بحرانی را  در منطقه حفظ کنند. کفاش به ظرفیت های بالا و قدرت برتر جمهوری اسلامی ایران در منطقه اشاره کرد و گفت: به قطع یقین جمهوری اسلامی ایران این شرایط و ادعاهای موهوم را تحمل نخواهد کرد و مطابق مشی و سیاست اصولی خود که مبتنی بر موازین و حقوق بین الملل است عمل خواهد کرد و اجازه نخواهد داد، مرزهای بین المللی نقض و حاکمیت کشورهای همسایه زیر سوال برود.  به همین دلیل، شرایط امروز منطقه ایجاب می کند تا جمهوری اسلامی ایران خود را برای هرگونه چالش در منطقه آماده کند.       این کارشناس مسائل حوزه قفقاز برگزاری رزمایش های نظامی را به عنوان یکی از راه کارهای حفظ و افزایش آمادگی رزمی و ارتقاء توان دفاعی هر کشوری دانست و گفت: ایران با ۱۵ کشور مرز مشترک زمین و دریایی دارد و مانورهای نظامی متعددی را در تمام مناطق و مرزهای خود برگزار می کند و این یک موضوع عادی و در چارچوب برنامه های سالانه نیروهای مسلح است.    وی همچنین انجام رزمایش های نظامی را یکی از راه های افزایش قدرت بازدارندگی عنوان کرد و برگزاری رزمایش اخیر و سال گذشته در منطقه عمومی شمال غرب و ارس را اقدامی در این راستا ارزیابی کرد.     این کارشناس مسائل حوزه قفقاز در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: برقراری امنیت و صلح پایدار و نهایی در منطقه، هدف اصلی جمهوری اسلامی ایران است و بر ابتکارات و ساز و کارهای منطقه ای و همکاری و تعاون خود کشورهای منطقه تاکید دارد. از این رو دخالت بازیگران خارج از منطقه به ویژه رژیم صهیونیستی برای حل و فصل مناقشات و بحران های منطقه مضر و غیرسازنده می داند و آن را عاملی برای تطویل و پیچیده شدن مسایل تلقی می کند. وی تصریح کرد: جنگ قره باغ در ۳۰ سال گذشته تاثیر مستقیم بر اقتصاد منطقه گذاشته و فعالیت های عمرانی را با تعطیلی مواجه کرده است. به عنوان مثال در جنگ اول قره باغ با بسته شدن محورهای مواصلاتی، پایانه های مرزی به ویژه جلفا، یک رکود جدی را تجربه کرد و اقتصاد منطقه شمال غرب و حتی کشور را تحت تاثیر خود قرار داد.      پویایی قفقاز در گرو صلح و آرامش است    کفاش خاطر نشان کرد: تنها در شرایط صلح و آرامش است که منطقه ژئوپلتیکی قفقاز می تواند پویا و پرثمر شود. در این راستا بازگشایی راه ها و محورهای مواصلاتی مطابق با موازین بین المللی و با احترام به اصل حاکمیت دولت ها، می تواند شرایط منطقه را برای پیشرفت و آبادانی مهیا کند.  این کارشناس مسائل حوزه قفقاز در بخش پایانی سخنان خود به بعد اقتصادی و تجاری منطقه قفقاز نیز اشاره کرد و گفت: اهمیت منطقه قفقاز علاوه بر ابعاد امنیتی، نظامی و سیاسی از بعد تجاری و اقتصادی، ترانزیت و حمل و نقل نیز پراهمیت است.   لزوم تکمیل زیرساخت های ایران در پایانه های مرزی   وی به تغییر جایگاه ژئوپلیتیکی ایران بعد از فروپاشی شوروی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر، مرزهای جغرافیایی ایران در شمال کشور از منتهی علیه مرزهای شمال شرقی در منطقه سرخس تا منتهی علیه مرزهای شمال غربی در بازرگان به سمت مناطق تاریخی کشورمان در شمال(آسیای مرکزی، قفقاز و اوراسیا) باز شده و فرصت های جدیدی را فراهم کرده است. به طوری که راه های ارتباطی سرخس، اینچه برون، بندر ترکمن ، بنادر امیرآباد، نوشهر، انزلی و پایانه های آستارا، بیله سوار، نوردوز، مقری و جلفا در صورت تکمیل شدن زیرساخت های آن، کشورمان را در یک موقعیت برتر و عالی قرار خواهد داد.     نقش اتحادیه اقتصادی اوراسیا  در ارتقاء جایگاه اقتصادی ایران     کفاش با اشاره به اهمیت و جایگاه هر کدام از محورهای مواصلاتی و پایانه های مرزی در منطقه شمال غرب کشورمان، پایانه ها و مرزهای کشور ارمنستان را هم خیلی مهم ارزیابی کرد و گفت: پایانه های نوردوز و مقری یکی از مسیرهای مناسب برای تجارت خارجی کشورمان است. چراکه از طریق این پایانه ها می توانیم با گرجستان و کشورهای حوزه دریای سیاه از جمله اوکراین، رومانی و بلغارستان و سایر کشورهای اروپایی به راحتی تجارت کنیم. وی افزود: مزیت بزرگی که محورهای مواصلاتی ارمنستان برای ما دارد آن است که می توانیم با  ۵ کشور عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا به صورت مستقیم و از راه زمینی تجارت کنیم. ارمنستان تنها عضو این اتحادیه است که با کشورمان مرز زمینی مشترک دارد. بنابراین متوجه می شویم که ارمنستان سکو و دروازه ورود ایران به اتحادیه اقتصادی اوراسیاست.    وی به اهمیت اتحادیه اقتصادی اوراسیا اشاره کرد و گفت: در حالیکه تولید ناخالص داخلی جهان حدود  ۹۰ تریلیون دلار است، اتحادیه اقتصادی اوراسیا با تولید ناخالص داخلی ۲ تریلیون دلار می تواند به ارتقاء جایگاه اقتصادی ایران کمک کند.  همچنین این اتحادیه با جمعیت نزدیک به  ۱۹۰ میلیون نفر  و مساحت ۲۰ میلیون کیلومتر مربعی ظرفیت خوبی برای بی اثر کردن تحریم های دشمنان دارند.   گفتگو: مهدی جدی   انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: اتحادیه اقتصادی اوراسیا جمهوری اسلامی ایران جمهوری آذربایجان محورهای مواصلاتی اشاره کرد و گفت منطقه قره باغ منطقه قفقاز قره باغ پایانه ها سخنان خود قره باغ یک کشور جنگ دوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۲۵۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسرائیل در گرداب

با توجه به وضع به‌هم ریخته رژیم صهیونیستی، به‌نظر می‌آید ارتش رژیم برای عملیات حمله به رفح با دشواری زیاد مواجه است و این دشواری‌ها می‌تواند تخریب بی‌نتیجه رفح را به چالش جدید آن تبدیل کند.

به گزارش مشرق، سعدالله زارعی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: در حد فاصل ۲۶ فروردین تا امروز یعنی نزدیک به دو هفته انواعی از رخدادها، رژیم غاصب جنایتکار صهیونیستی را در منگنه قرار داده و منفعل کرده است؛ عملیات سهمگین «وعده صادق»، درگیر شدن مرابطین اسرائیل در منطقه ـ به‌طور خاص ترکیه و اردن ـ با پیامدهای همکاری آنان با این رژیم در جریان عملیات وعده صادق، تظاهرات عظیم ضداسرائیلی در دانشگاه‌های مهم و بزرگ آمریکا و ده‌ها دانشگاه در اروپا و درگیری نیروهای امنیتی، انتظامی و نظامی این کشورها با دانشجویان و اساتید معترض، آماده شدن دادگاه بین‌المللی لاهه برای صدور احکام بازداشت برای رهبران سیاسی و نظامی رژیم غاصب به جرم نسل‌کشی، تشدید درگیری‌ها میان جوانان فلسطینی با نیروهای امنیتی ـ نظامی رژیم غاصب در کرانه باختری، تشدید اختلافات میان اعضای کابینه نظامی اسرائیل، تشدید عملیات‌های تهاجمی حزب‌الله و تسری آن به عمق ۱۵ کیلومتری رژیم و توسعه اقدامات انصارالله یمن علیه کشتی‌ها و ناوهای مرتبط با رژیم، منظومه‌ای از اقدامات درهم‌تنیده را علیه اسرائیل پدید آورده که بدون شک در طول تاریخ ننگین آن بی‌سابقه می‌باشد در این خصوص گفتنی‌هایی وجود دارد:

۱ـ بعضی شخصیت‌های شناخته‌شده غربی از جمله «جان مرشایمر» ۸ اردیبهشت ماه / ۲۷‌آوریل در مصاحبه با «پیرز مورگان» گفت این حماقت اسرائیل بود که با حمله به کنسولگری ایران سبب شد ایران احتمالاً به سمت دستیابی به تسلیحات هسته‌ای حرکت کند و من می‌گویم اگر ایران به تسلیحات هسته‌ای دست یابد، جهان امن‌تر خواهد شد. این عبارت بدان معناست که رژیم غاصب در بازی جنگ، با وجود برخورداری از شبکه‌ای از مستشاران باتجربه غربی و با وجود پشتگرم بودن به حمایت آنان، عرصه را باخته است و جبهه مقاومت با در اختیار داشتن برگ‌هایی که رو نکرده می‌تواند اقدامات رقبای کهنه‌کار را کنترل کند. البته در صحنه اخیر، مواجهه ایران با چند قدرت اتمی، مواجهه از موضع اتمی نبود و این نشان می‌دهد همین حالا هم موازنه قدرت کلاسیک دستخوش تغییراتی شده است.

۲ـ عملیات وعده صادق صفحه جدیدی در منطقه گشوده است. این صفحه فقط قدرت‌نمایی ایران نیست، گشودن فصل جدیدی از روابط با دولت‌های منطقه نیز می‌باشد. الان منطقه در برابر دو واقعیت قرار گرفته که خواه‌ناخواه به سمت یکی میل پیدا می‌کند؛ یک واقعیت این است که دولت‌های غربی و به‌ویژه انگلیس و آمریکا طی ده‌ها سال با سلطه بر کشورهای عرب و غیرعرب منطقه عملاً این کشورها را ضعیف کرده و دست آخر منافع آنان را قربانی رژیم غاصب سرزمین‌های عربی ـ اسلامی کرده و امروز این دولت‌ها را در مقابل ملت‌هایشان هم قرار داده و بنیان آنها ‌را با تهدید داخلی هم مواجه گردانیده است. یک واقعیت دیگر این است که کشوری که طی حدود ۴۰ سال گذشته، در معرض بیشترین تهدید از سوی قدرت‌های غربی بوده به آنچنان توانمندی‌هایی رسیده است که دیگر، قدرت‌های غربی حتی به صورت ائتلاف هم قادر به شکست آن نیستند. ایران یک قدرت متجاوز نیست و وجدان عمومی منطقه می‌گوید دولتی که در طول ۴۵ سال گذشته حتی رفتارهای خصمانه همسایگان را نادیده گرفته، به دنبال تهدید آنان نیست. ضمناً کشورهای منطقه قاعدتاً درک می‌کنند که نمی‌توان در مصاف بین یک کشور اسلامی و قدرت‌های غربی، تماشاچی بود. در چنین وضعیتی ایجاد رابطه قوی درون منطقه‌ای و توافقات دو و چندجانبه درون منطقه‌ای می‌تواند عمق امنیتی درازمدت برای همه ایجاد کند و جلوی هر رخداد امنیتی نامطلوب را بگیرد.

۳ـ راه افتادن موج اعتراضات و تحصن‌ها در دانشگاه‌های بسیار مهم آمریکا و کشورهای اروپایی و سرایت آن به دانشگاه‌ها در نقاط دیگر دنیا برای موضوعی خارج از مرزهای ملی آنها، یک «پدیده مهم» به حساب می‌آید. اینکه جمعیتی از یک کشور درباره یک موضوع یا رخداد داخلی به خیابان بیایند، نظیر آنچه در جریان جنبش وال استریت آمریکا یا جنبش جلیقه‌زردها در فرانسه رخ داد، طبیعی و مسبوق به سابقه است ولی اینکه دانشگاه‌های یک کشور به‌طور نسبتاً یکپارچه برای موضوعی که در مرزهای جغرافیایی و حتی مرزهای نژادی و دینی آنان هم قرار ندارد، برای روزهای متوالی به خیابان بیایند و هزینه اخراج، مشروط‌ شدن، جریمه‌های مالی، زندان و ضرب و شتم بپردازند، این یک پدیده بسیار مهم است و نشان می‌دهد میان سیستم‌های حکومتی غرب که یهودمحور است و نگرش‌های نخبگان حتی در دانشگاه‌هایی که با پول یهودیان و کمپانی‌های اسلحه‌سازی تأسیس و اداره می‌شوند، شکاف عمیق پدید آمده است. از حیث معرفتی نسل جدید در غرب از حاشیه‌ها به میدان‌ها آمده‌اند، پیش از این اعتراضات نهفته «آنتی‌وارها» که جنبه اجتماعی و سیستمی نداشتند، وجود داشت اما حالا یک جنبش معترض فراگیر در داخل سیستم غرب پدید آمده که می‌تواند در موضوعات مختلف ورود نموده و تحولات مهمی را در پی داشته باشد. به نظر می‌رسد دقیقاً به همین دلیل دولت‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه علی‌رغم شعارهای آزادی و دموکراسی در مواجهه با این جنبش همه قدرت سخت و نرم خود را به‌طور خیلی عریان به صحنه آورده‌اند.

این جنبش، دست به نقد یک چالش اساسی برای دولت بایدن می‌باشد و آن را با مخمصه زیاد مواجه کرده است. حزب دموکرات زمان زیادی ندارد و نشانه‌ای هم از نزدیک بودن زمان پایان جنگ غزه دیده نمی‌شود. بنابراین اعتراضات در محیط‌های نخبگی استمرار می‌یابد و دوقطبی هواداران اسرائیل و مخالفان اسرائیل کار دست بایدن و حزب دموکرات می‌دهد.

۴ـ روند تحولات منطقه، دو کشور ترکیه و اردن را به دلیل همکاری با رژیم غاصب و کودک‌کش در جریان عملیات ضداسرائیلی وعده صادق، در وضعیت ضعیف قرار داده است. سخنان توجیه‌گرانه پی‌درپی رجب طیب اردوغان و ملک عبدالله بیانگر مخمصه‌ای است که در آن گرفتار شده‌اند. وضعیت منطقه بیانگر آن است که هیچ کشور مسلمانی نمی‌تواند در منازعه‌ای که یک طرف آن مردم مظلوم غزه، زنان و کودکان شهید، زخمی و آواره فلسطینی هستند، در وضع بیطرفی قرار بگیرد، چه رسد به اینکه مانند دولت‌های ترکیه و اردن در کنار رژیم قاتل و علیه فلسطینی‌ها قرار داشته باشند.

طی روزهای پس از عملیات وعده صادق مطبوعات وابسته به رجب طیب اردوغان، ابتدا تلاش کردند تا موضوع را منحرف کرده و با عنوان‌گذاری جنگ ایران و اسرائیل، همکاری اطلاعاتی با رژیم غاصب را لاپوشانی کنند، اما این چیزی نبود که پذیرفته شود لذا اردوغان مدعی شد «هیچ نوع همکاری اطلاعاتی میان پایگاه «کوراچیک» و رژیم صهیونیستی رخ نداده و این پایگاه به‌طور معمول به تبادل اطلاعات با شرکای خود ـ آمریکا، فرانسه و انگلیس ـ پرداخته است» و حال آنکه می‌داند در شب عملیات وعده صادق، این سه کشور برای دفاع از اسرائیل «حلقه آتش» تشکیل داده و رسماً به جنگ پهپادها و موشک‌های ایران آمدند.

ملک عبدالله هم برای فراز از ننگی که به بار آورده مدعی شد «جنگ غزه به میدان انتقام ایران و اسرائیل تبدیل شده و ما ـ عرب‌ها ـ قربانی این جنگ نخواهیم شد» و حال آنکه به خوبی می‌داند فلسطینی‌ها اولین کسانی بودند که از عملیات ایران احساس راحتی و پیروزی ‌کردند. قدر مسلم هم دولت اردوغان در ترکیه و هم دولت عبدالله در اردن پاسخ خیانت خود به مسلمانان را نه از طرف ایران بلکه از سوی ملت‌های خود خواهند دید.

با کمال تأسف باید گفت بعضی دولت‌ها در منطقه علی‌رغم لطمه‌هایی که غرب طی ده‌ها سال به استقلال و حیثیت آنان زده است، حتی در مصاف میان یک کشور اسلامی و غرب، خود را بخشی از جبهه غرب به حساب آورده و زمین و امکانات کشور خود را برای شکست دادن طرف مسلمان در اختیار رژیم غاصب قرار داده‌اند و جالب این است که بعضی از آنها پشت نقاب اسلام‌گرایی پنهان شده‌اند.

۵ـ ارتش رژیم غاصب صهیونیستی هفته‌هاست برای حمله به غزه گارد گرفته و علی‌رغم آنکه اعلام کرده طرح آماده‌ای برای حمله گسترده به رفح دارد، این حمله صورت نگرفته است. با توجه به وضع به‌هم ریخته رژیم، به‌نظر می‌آید ارتش برای عملیات با دشواری زیاد مواجه است و این دشواری‌ها می‌تواند تخریب بی‌نتیجه رفح را به چالش جدید آن تبدیل کند. خود این موضوع در کنار از سرگیری شلیک موشک‌ها از منطقه شمالی غزه و تأکید حماس بر شروط خود در مذاکرات سیاسی؛ وضع رژیم را نشان می‌دهد.